1. De bloeiperiode
Zilver was al minstens 1200 jaar bekend als een bacteriebestrijder. Zelfs de oude
Grieken en Romeinen gebruikten al zilveren kannen om dranken te conserveren.
Later werd door de vroegere adel en koningshuizen zilveren bekers en schalen
gebruikt omdat dit beter voor de gezondheid bleek. Voedingsmiddelen die in
zilveren bussen werden bewaard bleven langer goed. Zilveren munten werden in de
melk gelegd om deze bij kamertemperatuur langer vers te kunnen houden.
Vanaf ongeveer 1900 ontstond een geweldige stimulans in verder onderzoek en
toepassing van zilver en was zilver één van de hoofdpijlers van de medische
praktijk in Europa en de U.S.A. Reden hiervoor was de ontdekking van de bacterie
en de ontdekking dat zilver een bacteriedodend effect heeft. Colloïdaal zilver bleek
enorm efficiënt te zijn tegen infecterende organismen waarbij het gelijkertijd
extreem veilig was in het gebruik, zonder de negatieve bijwerkingen die vaak
gepaard gaan met gebruik van medicijnen. In Amerika is het rond 1938 erkend
geweest als geneesmiddel. Diverse verschillende bereidingen met zilver werden
gebruikt om honderden verschillende ziekten te behandelen, zoals:
· Longziektes zoals longontsteking, tuberculose en borstvliesontsteking.
· Geslachtsziektes zoals gonorroe en syfilis.
· Huidaandoeningen zoals snijwonden, zweren, eczeempuisten, impetigo, en acne.
Overige ziektes, zoals hersenvliesontsteking, infectieziektes zoals wondroos,
blaasontsteking, tyfus, steeds terug kerende koortsen, amandelontsteking,
oogziektes zoals traanzakontstekingen, hoornvliesontstekingen, bindvliesontstekingen
en ooglidontstekingen, verschillende vormen van bloedvergiftiging,
buikvliesontsteking, enzovoorts.
Het eerste gebruik van colloïdaal zilver in medicinale toepassingen gebeurde op
basis van zeer fijn gemalen zilver uit molens. Dit was een erg kostbaar en langdurig
proces waardoor zilverwater erg duur was en niet voor velen beschikbaar was. Pas
later werd het mogelijk om zilverwater te produceren m.b.v. elektolyse en werd
zilverwater relatief goedkoop.
2. Zilver in de vergetelheid
Vanaf ongeveer 1940 – het begin van het tijdperk van de moderne antibiotica en de
farmaceutische industrie – raakt het gebruik van zilver in de medische praktijk in
de ban. Zo werden er in 1939 nog 94 verschillende zilverpreparaten geregistreerd,
maar deze verdwenen al snel met de introductie van de sulfapreparaten en later de
penicillines, die bij honderden variaties op de markt gebracht werden. Mogelijke
oorzaak voor deze ontwikkeling is dat colloïdaal zilver niet te patenteren is
waardoor veel bedrijven het niet aandurfden er een product op te baseren.
Wel werd zilver overigens nog voor andere toepassingen gebruikt. Zo werden tot
ca. 1970 in veel laboratoria glazen kweekschalen voor bacteriën gesteriliseerd door
er een zilveren plaat in te leggen.
In de geneeskunde bleven slechts twee toepassingen behouden. Tandartsen vulden
gaten met zilverlegeringen. En doktoren bleven zilvernitraatoplossingen gebruiken
als oogdruppels bij pasgeboren baby’s om bacteriën te doden die blindheid
veroorzaken.
3. De herontdekking van zilver
Vanaf ongeveer 1970 wordt zilver weer gebruikt bij waterzuivering en in watertanks
in de luchtvaart en ruimtevaart en voedingsmiddelenindustrie o.a de Zwitserse
firma Katadyn heeft zich hiermee al tientallen jaren gespecialiseerd in
waterzuivering en wateropslag zowel voor de voedingsmiddelenindustrie als voor
particulier gebruik in bijv. hotels in de tropen.
In de jaren 1990- 2000 zien we weer een herontdekking van de mogelijkheden van
zilver verwerkt in textiel en schoenen als bacteriedoder en geurbestrijder. In 2005
wordt zilver ook gebruikt als vezel in ondergoed van het Engelse leger in Irak ter
voorkoming van bacteriële infecties. Momenteel zien we in steeds meer producten,
van wasmachines tot en met deodorants, zilvertoepassingen terugkomen. Toch
blijven de toepassingen in de medicinale sector tot nu toe achter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten